معرفی پارچه بافی :

پارچه لایه‌ای می باشد که پذیرای نرمش است و از شبکه‌ای از نخ‌ها یا الیاف طبیعی یا مصنوعی سازمان یافته است.

نوع نخ‌ها یا الیاف و ساختار و روال قرارگیری آن‌ها در کنار یکدیگر ساختمان پارچه و خصوصیات فیزیکی آن را پدید می آورد.

پارچه را از شیوه های بافت تاری-پودی، بافت حلقوی (کش‌بافی یا قلاب بافی)، روشهای بی بافت، گره زدن به مرحله ی ساخت و تولید می رسد.

پارچه‌ها از نظر مواد به کار رفته انواع مختلفی مثل پنبه‌ای (نخی)، پشمی، ابریشمی وغیره را دارا می باشند.

به قسمتی از بازار که پارچه‌فروشی‌ها در آن قرار گرفته اند بازار بزازها می گویند.

برای اولین بار پارچه پنبه‌ای حدود ۱٬۹۰۰ سال قبل از میلاد توسط تمدن دره سند در آسیای جنوبی بافته شد.

• چیت (= پارچهٔ پنبه‌ای و نقش داری که بیشتر با نقش گل‌های کوچک و بزرگ تزئین شده بود)

• چلوار (= پارچهٔ پنبه‌ای سفید و آهار دار و بسیار پر مصرفی که از آن پیراهن و زیرجامه و ملحفه و روبالشی تهیه می‌کردند)

• کرباس (= کرباس یا کرپاس، پارچهٔ پنبه‌ای سفید و درشت بافت که بیشتر اوقات زنان و مردان روستایی از آن جامه می‌ساختند و برای کفن نیز اس)

• متقال (= پارچهٔ پنبه‌ای سفید شبیه به کرباس اما از آن لطیف تر است)

• کتان (= پارچه‌ای که از الیاف ساقهٔ کتان ساخته می‌شود. کتان گیاه علفی یکساله‌ای است دارای برگ‌های سبز مات و ساقهٔ متشکل از الیاف نرم و بلند. از این الیاف نخ کتانی هم به دست می‌آورند)

• مخمل (= پارچه‌ای نخی یا ابریشمی که یک روی آن صاف و روی دیگر دارای پرزهای لطیف و نزدیک به هم و به یک سو خوابیده‌است)

• حریر (= پارچهٔ ابریشمی نازک) وال، تور، فاستونی

• ململ (= نوعی پارچهٔ نخی لطیف و نازک و سفید)

• ماهوت (= پارچه‌ای ضخیم تمام پشم، نرم، کمی براق، با سطح پرز دار)

• کریشه (پارچهٔ سبک نخی دارای گل‌های برجسته)

• کلوکه (= پارچهٔ نخی که بیشتر برای چادر مشکی بکار می‌رفت)

• کرپدوشین (= یا کربدوشین پارچه‌ای از خانوادهٔ کرپ که از ابریشم خام بافته می‌شد)

• آغبانو (= پارچه‌ای نازک و پنبه‌ای که بیشتر برای چارقد و چادر به مصرف می‌رسید)

• گاباردین (= نوعی پارچهٔ معتبر و مرغوب انگلیسی که بیشتر به مصرف کت و شلوار مردانه می‌رسد)

• دبیت (= پارچه‌ای نخی که بیشتر آستر لباس و رویهٔ لحاف می‌شد و نوع علی اکبری آن از همه کیفیت بیشتری را دارا بود. حاج علی اکبر شخصی بود که دبیت را به کارخانه‌های دبیت بافی لندن سفارش می‌داد)

مخمل‌های کاشان:

• زربفت‌های کاشان (= پارچه‌های زربفتی که در کاشان بافته می‌شود)

• زربفت‌های یزد (= زربفت‌هایی که به دست زنان زردشتی یزد بافته می‌شد)

• بورسا (= بروسا یکی از بنادر معروف ترکیه‌است که محصولات ابریشمی آن شهرت جهانی داشت)

• شال‌های کشمیر (= این شال‌ها را به تقلید از شال‌های کشمیر با پشم شتر در کرمان می‌بافتند)

• پارچه‌های زری دوزی شدهٔ اصفهان

• قدک نخی قزوین

• عبای لار.

• شیرشکری

• بادیس

• (جین)

• ساتن

• پاتیست

• کرپ ژرژت

• موسلین

• ژرسه

• دنیم

• پوپلین

• حوله‌ای

همینطور در سال‌های کنونی نام‌ها و دسته‌های دیگری در بازار ایران استفاده می شود.

این القاب و اسامی در ادبیات بازار مرسوم است،به وسیله فروشندگان و خیاطان با مقدار زیاد به کار گرفته می شود که با شرح زیر همراه است:

• پارچه تریکو (= که با خلوص پنبه متفاوت یافت می‌شود و معمولاً برای تولید تیشرت استفاده می‌شود)

• پارچه ریون (= جنس نخ آن از الیاف مصنوعی است و گزینه مناسب برای تولید لباس‌های زنانه است)

• پارچه دیور (= با نخ پلی استر بافته می‌شود و گزینه خوبی برای انواع لباس است)

پارچه فاستوني كه بيشتر مناسب كت شلوار است ، بافته شده از پشم مي باشد.