آموزش عکاسی

آنچه که باید درباره فیلتر در عکاسی بدانید

تعریف فیلتر:

فیلترها (صافی ها) از ابتدای تاریخ عکاسی برای ایجاد اصلاحاتی در خطاهای امولسیون به کار رفته و اکنون نیز تولید انبوه و متنوع آن ادامه دارد.

فیلترها از دیدگاه «جنسیت» به سه دسته ی عمده تقسیم می شوند:

1_فیلترهای شیشه ای:

فیلتر های شیشه ای مرغوب ترین نوع فیلتر بوده و به رنگ ها و اقسام متنوع تقسیم می شوند. این فیلترها دارای قابی سیاه رنگ هستند که بر سر لنز پیچ شده و متصل می گردند.

این نوع فیلترها رایج ترین نوع فیلتر در بازار عکاسی می باشند.

فیلترهای شیشه ای

2_فیلترهای ژلاتینی:

فیلترهای ژلاتینی با قاب مخصوصی بر روی لنز سوار می شوند.

این نوع فیلترها با افزودن مواد رنگی به ژلاتین ساخته می شوند و بسیار حساس و شکننده می باشند.

فیلتر ژلاتینی

3_فیلترهای استاتی:

فیلترهای استاتی که جنس آن ها از ماده ای به نام استات است و به علت پایین بودن کیفیت بر روی منابع نور مثل پروژکتورها نصب می شوند.

فیلتر ها عموما یا بر روی منابع نور نصب می شوند (در جهت ایجاد رنگ دلخواه در نورپردازی و اعمال نظرهای زیبایی شناسانه ی نور پرداز) و یا بر روی لنز دوربین.

به هر حال اساس کار فیلترها در یک جمله خلاصه می شود :

فیلتر براساس رنگی که دارد، رنگ های همرنگ و معادل خود را عبور داده ولی از عبور رنگ های مکمل و متضاد جلوگیری می کند.

با توجه به اساس کار فیلترها می توان نتیجه کار را حدس زد.

بدین طریق که آن نواحی از طیف نور رنگی که همرنگ فیلتر است بر روی نگاتیو (فیلم) تیره تر تیره تر و بر روی پزتیو (عکس) روشن تر خواهد شد و آن نواحی از طیف نور رنگی که متضاد رنگ فیلتر است به علت ممانعت از عبور نور و کمبود نور خوردگی به فیلم بر روی نگاتیو روشن تر و بر روی پزتیو، تیره تر خواهد شد.

با دانستن نحوه ی کار و عملکرد فیلترها و اطلاع از حیطه ی طیف رنگی نور و رنگ های اصلی و مکمل می توان به کارکرد انواع فیلتر و چگونگی کاربرد آن ها در موقعیت های خاص اشراف پیدا کرد.

در هنرهای پلاستیک رنگ به صورت ماده، حضور پیدا می کند مثل رنگ روغن در نقاشی.

یادآور می شویم در هنرهای تجسمی سه رنگ اصلی عبارت اند از:

قرمز، زرد و آبی.

از ترکیب دو به دوی این رنگ ها رنگ مکمل (رنگ سوم) به دست می آید:

 

در هنرهای دراماتیک (سینما) و همچنین در عکاسی هنگامی که حرف از رنگ به میان می آید، منظور انرژی رنگ یا به عبارتی نور رنگی است.

رنگ های اصلی و مکمل در طیف انرژی نور سفید در سیستم R. G. B تعریف می شوند (Red-Green-Blue).

در این سیستم، سه رنگ اصلی قرمز، سبز و آبی وجود دارند و از ترکیب دو به دوی آن ها نور رنگی جدیدی به دست می آید که مکمل نور رنگی سوم می باشد:

از ترکیب سبز و قرمز، رنگ زرد (yellow) به دست می آید که مکمل آبی است، از ترکیب سبز و آبی، رنگ فیروزه ای یا نیلی (Cyan) تولید می شود که مکمل قرمز است و از ترکیب قرمز و آبی، رنگ ارغوانی یا سرخابی (Magenta) حاصل می شود که مکمل سبز است.

 

رنگ هایی که از آمیزش سه رنگ اصلی به دست آمده است، رنگ های مکمل یا متضاد نام دارد.

از ترکیب یک رنگ اصلی با رنگ مکمل یا متضاد خودش، رنگ یا نور سفید حاصل می شود زیرا نور سفید ترکیبی از سه نور اصلی قرمز، سبز و آبی است و رنگ های مکمل که ترکیب دو به دوی آنهاست با رنگ سوم نور سفید را تولید خواهند کرد.

مثلا از ترکیب آبی و زرد، قرمز و سایان و همچنین از ترکیب سبز و مژنتا رنگ یا نور رنگی سفید حاصل خواهد شد.

 

حال با دانستن طرز کار و اساس عملکرد فیلترها و همچنین شناخت طیف نور، نورهای اصلی و نورهای مکمل  در سیستم R. G. B خواهید توانست به تاثیرات تمامی فیلترها پی ببرید.

فاکتور فیلتر:

فاکتور فیلتر یا ضریب فیلتر، عددی است ثابت برای هر فیلتر که بر روی قابدور صافی به صورت ضریبی از یک عدد خاص (که برای هر فیلتر ثابت است) نوشته شده است.

فاکتور فیلتر در واقع شناسنامه ی فیلتر است و همیشه به صورت عددی ثابت نماینده ی میزان نوری است که فیلتر از ورود آن به داخل لنز دوربین ممانعت می کند.

چرا که همانطور که قبلا متذکر شدیم، هر فیلتر بنا به رنگی که دارد، دسته ای از طیف نور رنگی (رنگ متضاد) را عبور نمی دهد و بنابراین در نورسنجی که قبلا (قبل از گذاشتن فیلتر بر روی لنز) انجام داده ایم اختلال ایجاد می کند.

به علت ممانعت از عبور نورهای مکمل توسط فیلتر، عکس به سمت Under Expose شدن (کم نوردهی) پیش می رود و فاکتور فیلتر میزان درجه ای را نشان می دهد که عکس طی استفاده از فیلتر به آن میزان Under Expose خواهد شد، بنابراین ضریب فیلتر می تواند از طرف دیگر گویای میزان اصلاحی باشد که باید در نورسنجی انجام گیرد تا Expose صحیح حاصل شود.

برای پی بردن به این میزان باید فاکتور فیلتر را که به صورت ضریبی بر روی قاب آن نگاشته شده است، به لگاریتمی با پایه ی 2 و توان مناسب تبدیل کرد و سپس عدد توان، نماینده ی میزان درجه ی Under Expose شدن و در نتیجه میزان اصلاحی خواهی بود که باید در نورسنجی انجام گیرد.

 

فیلترها توسط فاکتورشان معرفی می شوند و توجه به عدد ضریب برای جلوگیری از خطای نوردهی و گرفتن اکسپوز صحیح از اقدامات لازم جهت استفاده از فیلترهاست.

فیلترها به سه دسته ی اصلی و کلی تقسیم می شوند:

1_صافی های اصلاح کننده Corrector Filters

2_صافی های مخصوص Special Filters

3_ صافی های فانتزی Fantastic Filters

 

1_ فیلترهای اصلاح کننده:

در عکاسی رنگی، رنگ های مقابل در طبیعت به صورت متضاد یا مکمل بر روی نگاتیو و به صورت مثبت بر روی پزتیو ثبت می شوند ولی در عکاسی سیاه و سفید، رنگ های طبیعت به سفید، سیاه و درجات (تونالیته) خاکستری ترجمه می شوند.

در این ترجمه گاه اشتباهاتی صورت می گیرد که از زیبایی تصویر می کاهد؛ بدین ترتیب که بعضی رنگ ها بر روی تصویر به صورت درجاتی از خاکستری ثبت می شوند که بسیار به سفید یا سیاه نزدیک اند و غیرقابل تشخیص خواهند بود و همچنین ترجمه ی بعضی رنگ ها به خاکستری معادل، تونالیته ای بسیار مشابه ایجاد می کند، مثل رنگ سبز و قرمز که در عکس رنگی دارای تضاد بوده ولی در ترجمه به خاکستری در عکس سیاه و سفید، دارای تونالیته ی بسیار مشابهی خواهند بود به حدی که نه تنها کنتراست لازم را ندارند، بلکه دو درجه ی خاکستری معادل آنچنان به هم نزدیک است که تفکیک آن ها دشوار خواهد بود.

نکته ی حائز اهمیت در عکاسی سیاه و سفید، تونالیته های خاکستری است.

به عبارتی دیگر، چیزی که در عکس سیاه و سفید باعث القای بعد و حجم می شود، وجود درجات مختلف خاکستری همگام با تضاد لازم است.

در نتیجه در عکاسی سیاه و سفید وجود خاکستری های یک دست و نزدیک به هم باعث تخت شدن تصویر می گردد و فقدان بعد و تضاد تصویری، از جذابیت تصویر می کاهد.

بنابراین لزوم افزایش و تشدید اختلاف تاریکی ها و روشنی ها در عکس سیاه و سفید امری است واجب در جهت حفظ زیبایی موضوع موردنظر در تصویر سوژه.

به این منظور و برای حفظ کنتراست تصویر با توجه به اساس کار فیلترها در عکاسی سیاه و سفید، از فیلترهای رنگی در شرایط گوناگون استفاده هایی خاص در جهت اصلاح تونالیته ها و ایجاد کنتراست لازم به منظور حفظ زیبایی تصویر به عمل می آید.

بدین جهت به این گونه فیلترها «اصلاح کننده» می گویند، چون اشتباهات ترجمه ی رنگ به تونالیته های خاکستری را اصلاح می کنند و همچنین به این علت که تضاد لازم بین درجات خاکستری را تولید می کنند، به آن ها فیلترهای ایجاد کنتراست (Contrast Filters) نیز می گویند.

این فیلترهای رنگی در واقع اختلاف تاریکی و روشنایی را تشدید می کنند که با مرور مجدد دایره ی رنگ (رنگ های اصلی و مکمل) می توان تشخیص داد که فیلترهای مذکور، تونالیته ی چه رنگ هایی را تضعیف و یا تقویت خواهند کرد.

مهم ترین این فیلترها عبارت اند از:

فیلترهای زرد، آّبی، سبز، نارنجی، قرمز.

 

فیلتر زرد 2X:

فبلتر زرد نورهای همرنگ خود را عبور می دهد ولی از عبور نور های متضاد مثل نور آبی جلوگیری خواهد کرد.

در نتیجه نواحی نور آبی بر روی نگاتیو به علت کم نوردهی روشن تر خواهد بود و در پاپ بر روی پزتیو، تیره تر خواهد شد. مثلا اگر بخواهید از آسمان آبی یا ابرهای سفید کومولوس عکسی سیاه و سفید تهیه کنید، فقدان فیلتر موجب می شود تا زیبایی ابر و آسمان در عکس از بین برود. چرا که آبی آسمان به درجه ای از خاکستری ترجمه خواهد شد که بسیار کمرنگ و مشابه رنگ سفید است.

بنابراین کنتراست لازم بین آسمان و ابرها ایجاد نخواهد شد.

حال آن که با گذاشتن فیلتر زرد، نور آبی، کمتر از فیلتر عبور می کند و در نتیجه نواحی آسمان بر روی نگاتیو، کم تر نور می خورد و روشن تر باقی می ماند و بر روی نسخه ی پزتیو یا عکس، تیره تر چاپ خواهد شد که طی این روند کنتراست لازم بین تیرگی آسمان و روشنی ابرها برقرار شده و نتیجه ی مطلوب حاصل می شود.

 

فیلتر آبی 2X:

فیلتر آبی با عبور دادن رنگ آبی و ممانعت از عبور رنگ زرد موجب مب شود نواحی آبی روی عکس روشن تر و نواحی زرد روی تصویر، تیره تر شود.

کاربرد این فیلتر در عکاسی از یک گندمزار یا دشت گل های آفتابگردان موجب می شود آسمان روشن تر و گندمزار یا گل های آفتابگردان تیره تر بر روی تصویر ظاهر شوند.

در نتیجه کنتراست زیبایی بین بالا و پایین کادر برقرار خواهد شد که این تضاد بر زیبایی کادر عکس سیاه و سفید می افزاید.

فیلتر سبز 4X:

فیلتر سبز با عبور رنگ سبز و جلوگیری از عبور رنگ ارغوانی و قرمز موجب می شود که رنگ های سبز در تصویر روشن تر و رنگ های قرمز، تیره تر پدیدار شوند.

بنابراین در عکاسی از جنگل و مراتع سرسبز می توان سبزی ها را روشن تر و دلنشین تر نمود و همچنین در عکاسی از دشت گل های شقایق و لاله می توان با روشن کردن زمینه ی سبز عکس و تیره تر کردن گل های قرمز کنتراست دلخواه را تولید کرد.

 

فیلتر نارنجی 4X:

فیلتر نارنجی با عبور رنگ نارنجی و ممانعت از عبور رنگ آبی موجب می شود طیف نارنجی بر روی تصویر، روشن تر و طیف آبی تیره تر شود.

مثلا در عکاسی معماری می توان با پایین آوردن درجه خاکستری بناهای گلی و اجری، و بالا بردن درجه خاکستری آسمان آبی، بین سوژه و زمینه ی آسمان تضاد و کنتراست لازم را پدید آورد و در نتیجه نمای معماری در زمینه ی عکس برجسته تر جلوه خواهد کرد.

 

فیلتر قرمز 8X:

فیلتر قرمز به این علت که از ورود طیف بسیار وسیعی از رنگ های سبز و آبی به دوربین جلوگیری می کند، از قدرت تفکیکی بسیار بالایی برخوردار است و رنگ های سرد (سبز و آبی) را به شدت در تصویر تیره می کند.

در نتیجه کنتراست درجه ی خاکستری این رنگ ها را نسبت به رنگ های مشابه (قرمز_نارنجی) بسیار تشدید کرده به حدی که از آسمان آبی روز، در عکس سیاه و سفید، جلوه و حالت شب به وجود می آورد و اگر ابری در آسمان باشد، به صورت اغراق آمیزی برجسته به نظر رسیده و سفیدی ابر با سیاهی زمینه ی آسمان دارای تضاد بسیار شدیدی می شود.

همچنین از این فیلتر برای ایجاد صحنه های غیر طبیعی و ترسناک هم می توان استفاده کرد. حتی می توان با عکاسی یا فیلم برداری در روز توسط به کارگیری فیلتر قرمز، حالت شب در فضای عکس یا فیلم ایجاد کرد که در اصطلاح سینمایی به چنین صحنه هایی «Day for night» می گویند.

به همین علت و به دلیل ایجاد کرد جلوه های خاص توسط فیلتر قرمز در عکاسی به این فیلتر، فیلتر حالت (effective filter)  نیز می گویند.

فیلترهای رنگی که تاکنون مورد بررسی قرار گرفته در عکاسی سیاه سفید به عنوان اصلاح کننده ها یا صافی های کنتراست به کار می روند و اما دسته ای از فیلترها هستند که هم در عکاسی سیاه و سفید و هم در عکاسی رنگی عمومیت دارند، من جمله فیلترهای مخصوص و فیلترهای فانتزی که البته هرکدام از این دو دسته خود دارای دسته بندی ها و انواع گوناگون می باشند.

 

2_ فیلترهای مخصوص:

فیلترهای مخصوص هم در عکاسی رنگی و هم در عکاسی سیاه و سفید دارای کاربردهای ویژه ای در جهت رفع نقایص، ضایعات تصویری و جلوگیری از پیش آمدهای ناخوشایند در پروسه ی عکاسی می باشند.

مهم ترین فیلترهای مخصوص عبارت اند از:

فیلتر ضد اشعه ی ماورای بنفش، فیلتر اسکای لایت، فیلتر ضدانعکاس و دسته ی فیلترهای خنثی.

 

فیلتر ضداشعه ی ماورای بنفش Ultra Violet:

فیلتر U. V جاذب اشعه ی ماورای بنفش است.

این اشعه از طیف خورشید، همان انواری است که به عنوان شعاع های زیانبار خورشید، ضررها و نقایصی برای زندگی فراهم می کند. مثلا سرطان و لکه های پوستی و بور شدن  لباس های سیاه در زیر آفتاب همگی از نتایج تاثیرات اشعه ی ماورای بنفش خورشید است.

این دسته ی اشعه برای نگاتیو نیز مضراتی به همراه دارد و باعث افت کیفیت در تصویر می شود.تاثیرات منفی و شدت اشعه ی ماورای بنفش در کوهستان های مرتفع و ساحل دریا بسیار شدیدتر خواهد بود.

بنابراین در این گونه مکان ها لزوم لزوم استفاده از فیلتر U. V کاملا ضروری است و از طرفی چون این فیلتر، بی رنگ است و شدت نور را تضعیف نمی کند (خللی در نورسنجی ایجاد نمی کند) می تواند همیشه بر روی لنز باقی بماند تا از صدمات و ضربات احتمالی به شیشه ی لنز نیز جلوگیری نماید.

به همین جهت به این صافی «فیلتر محافظ» نیز می گویند.

 

فیلتر اسکای لایت Sky Light:

انوار خورشید به علت گذر از لایه های جو و ورود از محیطی به محیط دیگر دچار شکست هایی پی در پی می شوند و در سطح زمین هنگام عکس برداری، در اطراف لنز، انکسار نور موجب افت کیفیت تصویری خواهد شد.

فیلتر اسکای لایت، فیلتری است با ته مایه ی صورتی بسیار کم رنگ که انکسار و شکست نور را از بین برده و با حذف هاله ی سبز رنگ و جلوگیری از خفگی در تصویر، کیفیت مطلوب را به عکس باز می گرداند.

فیلتر اسکای لایت

فیلترهای ضدانعکاس Anti Polarization:

به این فیلترها در عکاسی فیلترهای پولاریزه (Pola Screen) و قطبی کننده نیز می گویند و با علامت اختصاری (P. L) نمایش می دهند.

این فیلترها را صافی های ضدانعکاس می نامند زیرا انعکاس های مزاحم اشیا را در تصویر از بین می برند.

سطوحی مانند شیشه، آینه، چینی، سرامیک، موزاییک، برف، یخ، آب، الماس، جواهر و فلزاتی همچون طلا، نقره، مس و ورقه های استیل و حتی عینک پرتره ها دارای بازتاب های مزاحم و انعکاس های آزاردهنده می باشند.

در زاویه ی 33 درجه نسبت به سوژه، انعکاس به حداقل و در زاویه ی 90 درجه یا عمود بر سوژه انعکاس به حداکثر میزان خود می رسد.

هنگام عکاسی از چنین سوژه هایی در صورت امکان در زاویه ی مناسب (33 درجه) قرار بگیرید و سپس در ویزور،تصویر را مشاهده کنید.

اگر باز هم انعکاس مزاحمی مشاهده کردید از فیلتر پولاریزه کمک بگیرید.

فیلتر پولاریزه به صورت دو حلقه ای ساخته می شود و قادر به چرخش بر روی لنز می باشد.

فیلتر را بر روی لنز گذاشته و از درون ویزور به موضوع بنگرید سپس به آرامی فیلتر را بچرخانید تا در ویزور، میزان حذف انعکاس ها را مشاهده کنید.

در نقطه ای حذف انعکاس به حداکثر می رسد و میزان بازتابش به حداقل، در همان نقطه فیلتر را ثابت کرده و عکاسی را آغاز کنید.

 

دسته ی فیلترهای Neutral Density) N.D):

فیلترهای N. D به علت فقدان رنگ به فیلترهای خنثی یا صافی های طبیعی مشهورند زیرا فاقد دانسیته ی رنگی می باشند.

این فیلتر ها که به رنگ خاکستری خنثی می باشند در غلظت های گوناگون ساخته می شوند و بدون هیچ گونه تاثیری در رنگ، شدت نور را کاهش می دهند.

در محیط های عکاسی بالاخص در صحنه های فیلم برداری فیلم های سینمایی، گاهی شدت نور بسیار زیاد است (نوع نورپردازی و شرایط محیطی چنین اقتضا می کند و امکان تغییر و حذف نور وجود ندارد) از طرف دیگر دیافراگم های باز مورد نظر است (با هدف کاهش عمق میدان) و امکان افزایش سرعت شاتر دوربین هم وجود ندارد. در نتیجه با وجود چنین شرایطی تصویر حتما Over Expose می شود.

برای جلوگیری از زیاد نوردهی به تصویر و گرفتن اکسپوز صحیح می توان براساس میزان افزایش نور صحنه یکی از فیلترهای N. D را به کار برد تا میزان نور ورودی به دوربین را کاهش داد.

به طور کلی این فیلترها از شدت نور می کاهند و امکان استفاده از سرعت های کم شاتر (زمان نوردهی بالا) و دیافراگم های باز را (در مکان های پر نور) فراهم می سازند.

فیلتر ND

فیلترهای N. D غلظت های مختلف دارند و هرچه غلظت فیلتر بیشتر شود، درجه ی خاکستری آن بیشتر و پررنگ تر می شود و در نتیجه فاکتور و ضریب آن افزایش می یابد، به نحوی که فاکتور فیلتر می تواند در انتخاب یک فیلتر خاص از دسته فیلترهای N. D به عکاس کمک کند:

 

به خاطر داشته باشید که نصب فیلتر بر روی لنز دوربین و نورسنجی ثانویه، روش غلطی است.

بلکه باید ابتدا نورسنجی اولیه بدون وجود فیلتر انجام گیرد و سپس با توجه به فاکتور و ضریب فیلتر و محاسبه ی لگاریتمی آن با پایه ی دو، توان مورد نظر را معادل درجه ی U. E در نظر گرفت و براساس آن، استپ های دیافراگم یا سرعت شاتر را تغییر داد.

ترتیب صحیح در یک کلام نورسنجی، نصب فیلتر و اصلاح نورسنجی اولیه و در نهایت رسیدن به نورسنجی ثانویه است.

 

فیلترهای فانتزی:

با بررسی فیلترهای مخصوص فهمیدید که این صافی ها هرکدام بنا به موقعیت، حالت، نور یا تاثیری را که دلخواه نیست از تصویر حذف می کنند.

مثلا فیلتر U. V از اشعه ی ماورای بنفش فاکتور می گیرد، ND شدت نور را کاهش می دهد، Sky light خفگی سبز رنگ ناشی از انکسار را از تصویر می گیرد و فیلتر پولاریزه انعکاس های مزاحم را از بین می برد.

در مقابل این فیلترها، فیلترهای فانتزی قرار می گیرند که بر خلاف فیلترهای قبلی حالت هایی را به تصویر می افزایند و در برخی موارد به کلی آن را دگرگون می کنند.

این فیلترها به عکاس امکان می دهند که بنا به سلیقه و ابتکار خود، در موضوع، دخل و تصرف کرده تا حالت هایی را بر روی تصویر نهایی ثبت کند که در واقعیت تصویر اصلی، خبری از آن نیست.

فیلترهای فانتزی دارای انواع گسترده و متنوعی می باشند و روز به روز با نوآوری و ابتکار بر دامنه ی زیر مجموعه ی آن افزوده می شود.

ما در این قسمت به برخی از انواع آن ها که دارای کاربردهای بیشتری می باشند اشاره می کنیم که عبارت اند از:

صافی های ستاره ای، صافی های منشوری، صافی های کلوزآپ، صافی تولید مه.

فیلتر ستاره ساز Star Filter:

این نوع فیلترها نقاط نورانی متمرکز (مثل نور در یک لمپ ساده) را به شعاع های نورانی تبدیل می کنند.

فیلترهای استار در انواع مختلف در بازار یافت می شوند که تولید ستاره هایی با 2، 4، 6 و یا 8 شعاع نوری می کنند و در برخی از انواع آن زاویه ی شعاع های نور ستاره ها نیز قابلیت تغییر و تنوع دارد که با دیافراگم باز نتیجه ی زیباتری ارائه می دهند.

فیلترهای استار در عکاسی تبلیغاتی برای اغراق در کیفیت و تاکید بر نظافت و پاکیزگی اشیا و مطلوب بودن کیفیت به کار می روند.

این فیلترها بی رنگ بوده و اختلالی در نورسنجی ایجاد نمی کنند.

 

فیلترهای منشوری Mirror Filter:

فیلترهای این های یا منشوری که به آن ها فیلترهای چند وجهی می گویند دارای انواع مختلف می باشند که براساس تعداد وجوهشان طبقه بندی شده و تصویر را به همان میزان، چندین بار تکرار می کنند مثلا فیلترهای دو وجهی، تصویر را دوبار تکرار می کنند و فیلترهای سه وجهی سه بار، پنج وجهی پنج بار و بیست و پنج وجهی بیست و پنج بار سوژه را تکرار خواهند کرد.

در کار با این فیلترها بهتر است ابتدا عمل فوکوس تصویر انجام شود و سپس فیلتر بر روی لنز قرار گیرد.

این فیلترها که باعث تعدد موضوع و تکرار سوژه در تصویر می شوند، بالاخص در سینما برای ایجاد حالت سرگیجه، مستی، تخیل و رویا به کار می روند و برای تاکید بر این گونه حالات در حین فیلمبرداری، فیلمبردار فیلتر را بر روی لنز می چرخاند.

فیلترهای ذره بینی Close up Filter:

فیلترهای کلوزآپ با علامت اختصاری (C. U) می توانند با اتصال بر سر لنز در صورت عدم دسترسی به لنز ماکرو، همان نتایج را برای عکاس فراهم آورند.

فیلترهای کلوزآپ شبیه ذره بین هستند و با اتصال ان ها بر سر لنز نرمال می توان از اشیای ریز نزدیک عکاسی کرد و یا در کپی برداری از نسخه های خطی، تصاویری درشت به دست آورد.

فیلترهای کلوزآپ دارای انواع مختلف بوده به نحوی که قدرت درشت نمایی این فیلترها نوع آن را مشخص می کند.

فیلتر کلوزآپ با ضریبی مشخص می شود که قدرت بزرگ نمایی آن را تعیین می کند.

مثلا فیلتر C. U. 2 از فیلتر C. U. 3 قدرت کم تری دارد و فیلتری که ضریب بزرگ نمایی آن 4 است از فیلتری که دارای ضریب 3 می باشد قوی تر است.

این ضریب فقط ضریب بزرگنمایی است و ربطی به فاکتور یا ضریب فیلتر (ضریب اصلاح نورسنجی) ندارد چرا که فیلترهای C. U نیز بی رنگ بوده و کار با آن ها نیازی به تصحیح نورسنجی ندارد.

در عکاسی با این فیلترها برای جلوگیری از محو شدن حاشیه ی تصویر باید از دیافراگم های بسته استفاده کرد.

 

فیلتر مه زا Fog Filter:

عکاسی با این نوع فیلتر در تصویر حالت مه آلود ایجاد می کند و برای عکاسی یا فیلم برداری با هدف القای زمان های قدیم، نوستالژی، و یا یادآوری خاطرات، می تواند جلوه ای تاثیرگذار ایجاد کند.

همچنین برای ایجاد فضاهای مه آلود در زمان ها و مکان هایی که مه طبیعی در دسترس نیست می توان از این نوع فیلتر استفاده نمود.

در هنگام فیلم برداری می توان با حرکت دادن این بر روی لنز حالت طبیعی تری به فضا تزریق نمود.

 

در پایان با یادآوری سه دسته ی اصلی فیلترها بحث را خاتمه می دهیم:

الف_ فیلترهای اصلاح کننده:

کاربرد خاص آن ها در عکاسی سیاه و سفید است برای رفع عیوب ترجمه ی رنگ ها به تونالیته های خاکستری.

ب_فیلترهای مخصوص:

کاربرد آن ها در عکاسی سیاه و سفید و عکاسی رنگی است برای حذف تاثیرات ناخوشایند از تصویر.

ج_فیلترهای فانتزی:

کاربرد آنها در عکاسی سیاه و سفید و رنگی است برای تولید تاثیرات و جلوه های خاص در تصویر.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *