مفاهیم: درام چیست؟
واژه درام (drama) تا حدی مبهم اما سودمند و مفید است و کاربردهای فراوانی دارد. معنی اصلی این واژه در زبان یونانی «انجام دادن» بوده است، ولی در زبان انگلیسی امروز، کاربرد آن بیانگر اجرای یک روایت داستانی است.


نامزد های بهترین فیلم درام سال 2019

از بهترین فیلم های درام 2019
نظریه فیلم همیشه تلاش کرده است تا بر تفاوتها تأکید کند و شباهتهای بین فیلم داستانی و دیگر صورتهای دراماتیک را کمرنگ جلوه دهد. نظریهپردازان درام از دهه ۸۰ در رشتههای دیگری چون مطالعات تئاتر و مردمشناسی، این افکار تعجبآمیز را به چالش خواندهاند.
آنها معتقدند سینما بر پایه سنتهای نمایشی متعددی از جمله تئاتر، سالنهای کنسرت موسیقی و کاباره است که هر کدام بر صورت فیلم و محتوای آن تأثیر گذاشتهاند. ویکتور ترنر در کتاب انسانشناسی اجرا (anthropology of (performance میگوید: درامها و دیگر ژانرهای نمایشی معمولاً نوعی هماهنگسازی یا ارکستراسیون رسانهای هستند و نه بیان به وسیله یک رسانه واحد.
از سوی دیگر، در مطالعات تلویزیونی، سابقه و تاریخچه تلویزیون در تئاتر و سینما جستجو میشود و همانگونه که گفته شد،درام به عنوان یک واژه به طرز گستردهای مورد استفاده قرار میگیرد و معانی فراوانی دارد. بیشتر شبکههای بزرگ تلویزیونی درامهای تلویزیونی میسازند یا سفارش تولید آنها را میدهند.
فیلمها و سریالهای درام، برنامههایی داستانی هستند که تمامی عناصر صحنه تئاتر و بازیگری را دارند.درامهای تلویزیونی غالباً به ژانرهای گوناگون از جمله درامهای تاریخی، جنایی، اجتماعی واقعی، کمدی، سریالهای عامهپسند و غیره تقسیم میشوند.
واژه درام به طرز فزایندهای در مورد برنامه مستند تلویزیونی نیز به کار میرود. مستندهای تلویزیونی، نوعی بازسازی رویدادهای واقعی هستند که مرز بین افسانه و واقعیت را محو و کمرنگ میکنند. فیلمهای مستند تلویزیونی از مکانهای واقعی استفاده و زندگی افراد واقعی را روایت میکنند. آنها برای انجام این کار، مواد مستند را به گونهای نشان میدهند که صورت دراماتیک به خود بگیرد.

پنج فوت فاصله
تمامی فیلمهای مستند و برنامههای خبری برای عناوین خبری خود به دنبال رویدادهای دراماتیک هستند. در این چارچوب درام به رویدادهایی اطلاق میشود که از شدت و غلظت عاطفی بالایی برخوردار باشند.
رویدادهایی چون جنگ، قحطی، جنایت، رسوایی سیاسی، تروریسم و فجایع مختلف، ارزش خبری دارند. در واقع، ارزشهای خبری و فیلمهای خبری حکم نمایش را دارند و مجریان و گزارشگران نقش بازیگران را ایفا میکنند و این در حالی است که مخاطبان در جایگاه همیشگی خود نشستهاند.